Гузель Уразова.
 Слушать песни исполнителя и скачать онлайн.
Страница 2

1.Хэр яз саен, Кузлэр явын. Алып чэчэк, Ата розалар. Кушымта: Ак розалар,ак роза-розалар, Ак мэхэббэт, ак бэхетлэр вэгьдэ итэлэр. Ак розалар, ак роза-розалар, Сою коткэн гашыйкларнын жаннын утэлэр. 2.Сезнен жаннан, Гашыйк жаннан. Сою жырын, Жырлап узалар. 3.Шинмэсеннэр, Сулмасыннар. Беркайчан да, Ап-ак розалар.

Сандугач та парын тапмый, Талларга оя кормый. Мәхәббәт ул кабынырга Рөхсәт тә сорап тормый. Йөрәгемә-йөрәгемә, Син үзең килеп кердең. Көннәремне-көннәремне, Сөю назына төрдең. Каян таптын ачкычларын, Йөрәгемнең түренә. Икәү бергә төшеник без, Мәхәббәтнең серенә. Йөрәк үзе кабул итә, Үзенә тиң булганны. Әллә каян сизә бит ул, Дөрес белән ялганны.

Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Ургылыплар керсез күңелемнән Челтери шул моңнар чишмәсе, Шул чишмәнең борма юлларыннан Алып сине килә китәсе. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Минем кебек син дә уйлан әле, Ис(е)ңә төшер матур чакларны. Безнең сөю шундый гүзәл иде, Истәлекләр итеп сакларлык. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә.

Бүләк булып барсын җырым Синең туган көнеңә, Ак теләкләр кушып бирәм Ак гөлләр бәйләменә. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Тормыш гүзәл, яшәү бәхет, Белсәң генә кадерен. Югалтма бәхет-шатлыкның Сиңа килгән кадерен. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Башлаган һәр яңа эшең Син теләгәнчә барсын, Гомереңнең һәрбер көне Туган көн кебек булсын.

1. Су буенда бөрлегән пешкән, тулган, өлгергән Мә, җаныем, авыз итче Ах, тәмнәре бер дигән. Кушымта: Бөрлегән, бөрлегән Җимешләре төрледән Мәхәббәт ул ни дисәң дә Йөрәктәге сер дигән 2. Төшикче су буена Бөрлегәннәр коела Нигә генә бу сөюләр Тылсым булып тоела Кушымта: Бөрлегән, бөрлегән Җимешләре төрледән Мәхәббәт ул ни дисәң дә Йөрәктәге сер дигән 3.Әйдә икәү җыярбыз, кышка җыеп куярбыз Сөюләргә тугры калып, йөрәкләргә уярбыз

Керермен төшләреңә, Төшәрмен исләреңә. Минем генә исем китмәс Синең ул хисләреңә. Теләрсең кочакларга, Янарсың учакларда. Әмма синең яннарыңда Мин булмам ул чакларда. Тарарсың чәчләреңне, Көтерсең дәшкәнемне. Минем кулъяулыгым белән Сөртерсең яшьләреңне. Теләрсең кочакларга, Янарсың учакларда. Әмма синең яннарыңда Мин булмам ул чакларда. Килерсең яннарыма, Басарсың алларыма. Барыбер түзә алмассың Йөрәгең янганына.

Күзләребез күрешкәндә Ул нинди мизгел иде?!. Яшьнәде дә, йөрәкләрдә Уртак сер яшеренде. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде. Кинәт искә төшерәм дә, Йөрәкне яшен телә... Синең миңа килүеңне Ул шулай алдан белә. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде. Гашыйк булу бер күрүдә- Яшен ул йөрәкләрдә... Буйсынмыйча беркемгә дә, Мәхәббәт шулай килә. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде.

1. Назлым, жаным Сине коттем яр иттем, парлы канаттым Сине бу кадерле, тик мин яраттым Кем эйтсэ, бер хак суз ошанма, ялган Мэхэббэт сузлэре сойли карашым Син бугенэн, уз кулын белэн мине, сал утларга Тик мине, яратып туктама Кушымта: Син, син, син телэсэн Мин, мин мин очармын Синен очен дингезлэрдэн Дэрьялардан юл ясармын Арабызга керсэлэр табармын Бар озелгэн жеплэрне ягармын Бу жирне инлэп, буйлап юл, юл ясармын 2. Назлым, жаным Сине коттем яр иттем, улеп яраттым Боек бу жиханга, тик син канаттым Кем эйтсэ бер хак суз ошанма, ялган Ярату сузлэре сойли карашым Син бугенэн, уз кулын белэн мине, сал утларга Тик мине, яратып туктама Кушымта: Син, син син телэсэн Мин, мин, мин очармын Синен очен дингезлэрдэн Дэрьяларда юл ясармын Арабызга керсэлэр табармын Бар озелгэн жеплэрне ягармын Бу жирне инлэп, буйлап юл, юл ясармын Яратканым син генэ Яратканым син генэ Ожмах булыр яшэр жирем Яннарыма кил генэ

Нигә болай, нигә болай булды икән Нигә генә сөю гөле сулды икән? Кем гаепле, синме, минме, мәхәббәтме? Нишләтергә газап булган мәхәббәтне? Нишлим икән һаман сине оныта алмыйм Берничектә күңелемне юата алмыйм Нишлим икән, кая барыйм, кая китим Сер йомгагын кемгә генә икән сүтим Нигә болай, нигә болай булды икән Нигә генә сөю гөле сулды икән? Кем гаепле, синме, минме, мәхәббәтме? Нишләтергә газап булган мәхәббәтне? Мең сорауга бер җавап юк, башым җитми Гашыйк булып йөргән чаклар уйдан китми Мәхәббәт ул әллә бәхет түгел микән? Шул сорауга гына җавап бирче, иркәм

Йөрәгем ялгыз түгел, Төннәрем айсыз түгел, Син сөеклем, син җаным. Йөрәкне яндырасың, Үзең дә сагынасың, Син бәхетем, син ярым Гомерем син, син булганга җырлый күңелем, Көннәремнең бар яктысын сиңа бирермен. Йөрәгемдә кайтаваз бар сиңа бер сүзем, Күңелемнән чыкма минем мәхәббәт гөлем. Юлларны бизәрмен мин, Чәчәкләр өзәрмен мин, Син, сиңа диеп җаным Бәхетебез сүнмәсен һич , Юлыбыз бетмәсен һич, Мин, яныңда гел ярым

1) Бер көн иде сине мин очраттым, Очкын салдың минем күңелемә. Шул чаклардан бирле гел син җаным, Уйларымда гел син, син генә. Кушымта: Булмый икән синсез яшәүләре, Йөрәгемдә тыңгы юк миңа. Һәрвакыт бул минем яннарымда Шул чакларда булам бәхетле. 2) Көннәр үтә, төннәре дә салкын, Өшегән җанымны эрет син. Булмас инде сине бер онытып, Очратканнан бирле уемда. 3) Узмасын гомерем синнән башка, Бирче Ходай бәхетле көннәр. Синсез үткән төннәредәй кебек Булмый икән синсез яшәүләр.

Ап-ак чәчәләреңне тарап үргән чакта Уйлыйсыңдыр, әнкәй, безнең хакта. Тебәп күзләреңне безнең кайтыр юлга, Көтәсеңдер инде һәрбер ялда. Кушымта: Ишегалдың синең яшел келәм, Без булмагач, үскән бәбкә үлән. Мәрхәмәтле синең изге-саф күңелең, Озак яшә, әнкәй, шатлык белән! Изге теләкләрне әйтеп барыбызга да, Сакланыгыз, дидең, ялгышлардан. Бизәр гомерләрне аклык булсын җанда, Зарланмагыз бер дә язмышлардан". Әйткән сүзләреңне искә алган чакта Йөрәгемдә яшәү көчем арта. Гомер көзләремне узган чатымда да Кабатлармын мин дә балаларга.

Сине көтәм, шәфәкъ шәүләседәй, Офыккача сузылсачы хәбәр. Иңнәремнәң таулар төшәр сыман, Кайтам, диеп, аваз салсаң әгәр. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә. Араларда кояш бата мәллә, Сузылып ята соңгы күләгәләр. Синнән алып миңа хәтле ара — Мәхәббәттән хыянәткә кадәр. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә. Көтәм сине кышын ап-ак карлар, Көзләр җиткәч сары яфрак булып. Синнән миңа соңгы хәбәрме ул: Узып бара кәрван-кәрван болыт. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә.

Бүләк ит син миңа үз йолдызың Минем күкләрем бул Синеке, бүләк ит син мәхәббәтне Булырсың бары минеке Бүләк ит сагышларыңны Минем бәхет булыр синеке Үзгәртсәң язмышларыңны Синен бәхет булыр минеке Син син син син генә яшә йөрәгемдә Син син бары син генә яшә күңелемдә Мин мин мин мин генә яшим йөрәгеңдә Мин мин бары мин генә яшим күңелендә Беләсең мин сине ничек сөям Күзләр үзләр әйтә Аңлата синең ярату хисләрендә Назлар булып кайта сиңа Йөрәгем син дип типкәндә Ятка урын юк бит анда Яшәвемнең мәгънәселә Тик син генә дәвасы җанга

Туган авылым балачагым кебек Һәрчак төшләремә керәсең, Гүзәл бакча булып төшләремә кереп Үзәгемне нигә өзәсең? Гүзәл бакча булып төшләремә кереп Үзәгемне нигә өзәсең? Кайткан чакта юлларыма чыгып Ак каеннар каршы алалар, Нидер әйткән кебек алар һәрбересе Шаулый-шаулый озатып калалар. Нидер әйткән кебек алар һәрбересе Шаулый-шаулый озатып калалар. Кайтыйм әле тагын авылыма, Алсу таңнар сызылып атканда Төшләремә кергән гүзәл бакчабызда Сандугачлар җырын тыңларга. Төшләремә кергән гүзәл бакчабызда Сандугачлар җырын тыңларга.

"Саклый ул гаиләне, Ни булса да түзә; Йөрәкләре көчле", - димәгез. Хатын-кыз күңеле Бәллүр кебек кенә, Авыр сүзләр аңа әйтмәгез. Кушымта: Тигез парлар булып, Тату яшәгәндә, Бик күңелле гаилә бәйрәме Киләчәкне уйлап, Бергә-бергә генә Бәхетлеләр саклый гаиләне. Хатын-кызның йөзе - Күңел җылылыгы; Шул сыйфаты саклый гаиләне Ир-егетләр көчле Саклап хатын-кызны, Күңелләркен аңлый белгәне. Бәхетләрнең сере - Гаилә татулыгы, Саклау кирәк назлы йөрәкне Онытмаска иде Бәхет өчен бары Аңлашып яшәүләр кирәкне...

Тормышның әлегә башы, Мәхәббәте мәңгелек. Матур җырлар белән бизик, Бүләк итик изгелек. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Яшьлекне бергә каршылап Бергә озатыр өчен Ешрак күрешик, дусларым, Үкенеч калмас өчен. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Аралар ерак булса да Сез дусларны сагынам, Бергә йөргән вакытларны Уйлап сезгә талпынам. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк.

Китә җаныем, китә җаныем, Китә җаныем Донбасска. Ул китә инде Донбасска, Сүз бирде ташламаска... Шакталарга син төшәрсең, Җырлап күңел итәрсең шул, Әгәр мине бик сагынсаң, Бик сагынсаң нишләрсең? Мартиннарның мичләрендә, Яна икән ташкүмер шул, Исән килеш, җир астында, Үтә лә безнең яш гомер. Шахтер егет күмер вата, Кемнәр алган исәбен??? Гомерем булып, таш басмаса, Ташламам, җанкисәгем!..

Үстерәләр сөеп, улым-кызым диеп, Тидермичә җилләр-яңгырлар. Әти-әниләрне үзебез дә шулай Яши алсак иде гел зурлап. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә! Туар көннәре дә, туган көннәре дә Сөенечләр генә китерсен. Оныкларын сөеп, улым-кызым диеп Дәшүләре шатлык иңдерсен. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә! Гомерләр тиз үтә, аерылу да җитә, Өзгәләнеп кала бәгырләр… Әти-әниләрне исән чакларында Яши алсак иде кадерләп. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә!

Көзләр җиткән саен казлар юлы Сагыш тезмәсеннән әйләнә, Көзләрендә казлар юлы аша Яшьлегемә килеп әйләнә. Кушымта: Киек казлар, сезнең тавышлардан Күңелемә бигрәк ямансу. Яшьлегемә кире кайталмадым, Бары калды.. калды сагыну. Киек казлар, алып кайтыгызчы Канатларда яшьлек ягына, Яшьлегемне әгәр очратсагыз, Әйтегезче: "Ул бит сагына!"

Атылган йолдызлар артынан атылдык Теләдек бәхетле булырга Ихластан вәгъдәләр бирештек бирештек Гомергә янәшә калырга Йолдызлар атыла күрденме Мин барын бу җирдә белденме Син минем атылмас йолдызым йолдызым Бизәүчем мәхәббәт күгемне Өметкә уралып йолдызлар коела Икәүләп нурларын җыярбыз Кайнарлык күзләрдә ут ялкын йөзләрдә Йөрәкләр чапканда тыймагыз Йолдызлар атыла күрденме Мин барын бу җирдә белденме Син минем атылмас йолдызым йолдызым Бизәүчем мәхәббәт күгемне Йолдызлар сүңмәгез өметне өзмәгез Болытлар арага кермәгез Йолдызлар атылган мизгелдә күңелдән Гомерлек мәхәббәт теләгез Йолдызлар атыла күрденме Мин барын бу җирдә белденме Син минем атылмас йолдызым йолдызым Бизәүчем мәхәббәт күгемне

Сандугач та парын тапмый, Талларга оя кормый. Мәхәббәт ул кабынырга Рөхсәт тә сорап тормый. Йөрәгемә-йөрәгемә, Син үзең килеп кердең. Көннәремне-көннәремне, Сөю назына төрдең. Каян таптын ачкычларын, Йөрәгемнең түренә. Икәү бергә төшеник без, Мәхәббәтнең серенә. Йөрәк үзе кабул итә, Үзенә тиң булганны. Әллә каян сизә бит ул, Дөрес белән ялганны.