Гузель Уразова.
 Минусы песен

1. Балаларда балаларда Тормышыбызнын яме Кызларым дип, улларым дип, Яши хэр эти эни Кушымта: Ходаемнын булэге ул Соеп туймас газиз балалар Яратып, яратылып яши Бик бэхетле ата аналар 2. Котеп алган бэхеткэйлэр Ин зур шатлык юаныч Саф союнен жимешлэре Булсыннар гел куаныч Кушымта: Ходаемнын булэге ул Соеп туймас газиз балалар Яратып, яратылып яши Бик бэхетле ата аналар 3. Балаларым балаларым Нэсел дэвамчыларым Улларым да кызларым да Ин зур булышчыларым Кушымта: Ходаемнын булэге ул Соеп туймас газиз балалар Яратып, яратылып яши Бик бэхетле ата аналар

Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Ургылыплар керсез күңелемнән Челтери шул моңнар чишмәсе, Шул чишмәнең борма юлларыннан Алып сине килә китәсе. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Минем кебек син дә уйлан әле, Ис(е)ңә төшер матур чакларны. Безнең сөю шундый гүзәл иде, Истәлекләр итеп сакларлык. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә.

1) Кошлар сыман аерылып китеп Онытмагыз туган якларны Һәм устергән ата-ананы. Еллар узып китәр, балалар Сукмакларга явыр ак-карлар, Салкынаеп китәр аралар. Кушымта: Онытмагыз безне, Туган якны, туган нигезне, Нигез дә бит сагына сезне. Онытмагыз безне, Ешрак кайтыгыз, балалар. Якын булсын һәрчак аралар. 2) Туган нигезләрне онытмагыз, Без булырбыз сезгә иң зур терәк Бездән сезгә бары шул теләк. Ничә еллар үтсә дә, балалар, Балалар бит әти-әни өчен Бала булып һәрчак калалар.

Кил, бас яныма Дэрт кермэсме жаныма Миндэ чыгып биим микэн Бие, утырма Кил бас яныма, бир кулынны кулыма Биик эйдэ.. Бэйрэм хакына Бас бас эйдэ бас бер булмаса ике бас Баса баса безнен татар, ике тугел очне бас! Син яр, мин яр Без икебездэ бер пар Бэхет шатлык алып килсен безгэ язмышлар (2 тапкыр) Бас бас эйдэ бас бер булмаса ике бас Баса баса безнен татар, ике тугел очне бас! Син бар мин бар Арабызда бар Кем булсакта бу биюдэ хэммэбез дуслар Баса баса безнен татар ике тугел очне бас

1. Очрагансың, бергенәм, Бәхет бүләк итәргә. Ачып күңел пәрдәсен, Ягымлы итеп дәштен: Кушымта: "Килче, килче яныма, Кулыңны бир кулыма, Мәңге син диеп яшәрмен, Нур сибеп юлларыңа." 2. Син күкләрнең йолдызы, Көннәремнең аязы. Назга тулып йөрәк тә, Кушылды синең көйгә. 3. Яшик әле куанып! Иң бәхетле пар булып! Мәңге-мәңге кипмәсен Сөюебез чишмәсе.

1. Назлым, жаным Сине коттем яр иттем, парлы канаттым Сине бу кадерле, тик мин яраттым Кем эйтсэ, бер хак суз ошанма, ялган Мэхэббэт сузлэре сойли карашым Син бугенэн, уз кулын белэн мине, сал утларга Тик мине, яратып туктама Кушымта: Син, син, син телэсэн Мин, мин мин очармын Синен очен дингезлэрдэн Дэрьялардан юл ясармын Арабызга керсэлэр табармын Бар озелгэн жеплэрне ягармын Бу жирне инлэп, буйлап юл, юл ясармын 2. Назлым, жаным Сине коттем яр иттем, улеп яраттым Боек бу жиханга, тик син канаттым Кем эйтсэ бер хак суз ошанма, ялган Ярату сузлэре сойли карашым Син бугенэн, уз кулын белэн мине, сал утларга Тик мине, яратып туктама Кушымта: Син, син син телэсэн Мин, мин, мин очармын Синен очен дингезлэрдэн Дэрьяларда юл ясармын Арабызга керсэлэр табармын Бар озелгэн жеплэрне ягармын Бу жирне инлэп, буйлап юл, юл ясармын Яратканым син генэ Яратканым син генэ Ожмах булыр яшэр жирем Яннарыма кил генэ

Чиксез җиһан киңлегендә, Якты йолдыз –син ул, дидең. Меңнәр арасыннан, иркәм, Сине сайлап, сине сөйдем. Припев. Куллар-кулда, күзләр-күздә, Кирәк түгел артык сүз дә. И Ходаем, теләгем бер: Парлы гомер бир син безгә. Сөюебез ялкынында Җылынырбыз икәү, иркәм. Нинди бәхет, Ходай безгә Чын мәхәббәт бүләк иткән. Күз тимәсен, сүз кермәсен, Арабызга гомер буе. Киләчәктә көтсен безне Мәхәббәтнең алтын туе

Китә җаныем, китә җаныем, Китә җаныем Донбасска. Ул китә инде Донбасска, Сүз бирде ташламаска... Шакталарга син төшәрсең, Җырлап күңел итәрсең шул, Әгәр мине бик сагынсаң, Бик сагынсаң нишләрсең? Мартиннарның мичләрендә, Яна икән ташкүмер шул, Исән килеш, җир астында, Үтә лә безнең яш гомер. Шахтер егет күмер вата, Кемнәр алган исәбен??? Гомерем булып, таш басмаса, Ташламам, җанкисәгем!..

Бармы икэн жир йозендэ бизмэн Яхшылыкны синен улчэрлек? Синнэн кучкэн яшэу коче, эти, Мен дэрьяны жырлап кичэрлек. Кушымта: Оебезнен узэге син, эти. Гаилэбезнен йорэге син, эти. Барыбызнын терэге син, эти. Язмышыбыз булэге син,эти. Гомер узэнендэ синен эзлэр Дэшэ безне олы юлларга. "Чэчлэремэ кырау тошкэн",- диеп, Упкэлэмэ эле елларга. Шаян бабайларнын ин шаяны. Эйбэт бабайларнын эйбэте. Булэк булсын эле бу жырыбыз Оныкларнын сина рэхмэте.

1. Якыннар, дуслар җыелса дөнья түгәрәкләнә. Теләкләрнең иң изгесен бүген Сезгә телисе килә. Кушымта: Сәләмәтлек саулык гел ташып торсын Өйләрегез һәрчак бай һәм мул булсын. Шатлыкта бәхеттә бу ямьле җирдә Татулыкта яшәргә (безгә яшәргә) 2. Тормыш диңгездәй дулкынлы Ашкынып ага көннәр Дулкыннар берни дә түгел безгә Чыдам булсын җилкәннәр. Кушымта: Сәләмәтлек саулык гел ташып торсын Өйләрегез һәрчак бай һәм мул булсын. Шатлыкта бәхеттә бу ямьле җирдә Татулыкта яшәргә (безгә яшәргә) 3. Күңел моңга тулган чакта Җырлыйк бер рәхәтләнеп сагышларга юл куймыйча һәрчак яшик әле сөенеп! Кушымта: Сәләмәтлек саулык гел ташып торсын Өйләрегез һәрчак бай һәм мул булсын. Шатлыкта бәхеттә бу ямьле җирдә Татулыкта яшәргә (безгә яшәргә)

Тормыш яме, яшәү тәме Балаларда икән бит. Бәхет-шатлыгыбыз булып, Балам, тизрәк үсеп җит. Кушымта: Җан җылыңны тоеп яшим, Сизәм йөрәк тибешең. Сөю-сәгадәт бакчасыннан Ходай биргән җимешем. Куаныч һәм шатлыгыбыз Барыбыз өчен дә син. Үзең шаян, үзең үткер, Зирәк булып үсәсең. Кушымта. Балдан татлы балам диеп Әби-бабай куана. Менә шулай кадерле ул Баладан туган бала. Кушымта. Бәхет-тәүфикъ җитәкләшеп Яныңда гына йөрсен. Сау-сәламәт булып үс син, Ходаем гомер бирсен. Кушымта.

1.Хэр яз саен, Кузлэр явын. Алып чэчэк, Ата розалар. Кушымта: Ак розалар,ак роза-розалар, Ак мэхэббэт, ак бэхетлэр вэгьдэ итэлэр. Ак розалар, ак роза-розалар, Сою коткэн гашыйкларнын жаннын утэлэр. 2.Сезнен жаннан, Гашыйк жаннан. Сою жырын, Жырлап узалар. 3.Шинмэсеннэр, Сулмасыннар. Беркайчан да, Ап-ак розалар.

Үстерәләр сөеп, улым-кызым диеп, Тидермичә җилләр-яңгырлар. Әти-әниләрне үзебез дә шулай Яши алсак иде гел зурлап. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә! Туар көннәре дә, туган көннәре дә Сөенечләр генә китерсен. Оныкларын сөеп, улым-кызым диеп Дәшүләре шатлык иңдерсен. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә! Гомерләр тиз үтә, аерылу да җитә, Өзгәләнеп кала бәгырләр… Әти-әниләрне исән чакларында Яши алсак иде кадерләп. Рәхмәтлемен Ходаема, Рәхмәтле мин һәр көнгә. Әти-әни диеп дәшү Насыйп булсын һәркемгә!

"Саклый ул гаиләне, Ни булса да түзә; Йөрәкләре көчле", - димәгез. Хатын-кыз күңеле Бәллүр кебек кенә, Авыр сүзләр аңа әйтмәгез. Кушымта: Тигез парлар булып, Тату яшәгәндә, Бик күңелле гаилә бәйрәме Киләчәкне уйлап, Бергә-бергә генә Бәхетлеләр саклый гаиләне. Хатын-кызның йөзе - Күңел җылылыгы; Шул сыйфаты саклый гаиләне Ир-егетләр көчле Саклап хатын-кызны, Күңелләркен аңлый белгәне. Бәхетләрнең сере - Гаилә татулыгы, Саклау кирәк назлы йөрәкне Онытмаска иде Бәхет өчен бары Аңлашып яшәүләр кирәкне...

Ап-ак чәчәләреңне тарап үргән чакта Уйлыйсыңдыр, әнкәй, безнең хакта. Тебәп күзләреңне безнең кайтыр юлга, Көтәсеңдер инде һәрбер ялда. Кушымта: Ишегалдың синең яшел келәм, Без булмагач, үскән бәбкә үлән. Мәрхәмәтле синең изге-саф күңелең, Озак яшә, әнкәй, шатлык белән! Изге теләкләрне әйтеп барыбызга да, Сакланыгыз, дидең, ялгышлардан. Бизәр гомерләрне аклык булсын җанда, Зарланмагыз бер дә язмышлардан". Әйткән сүзләреңне искә алган чакта Йөрәгемдә яшәү көчем арта. Гомер көзләремне узган чатымда да Кабатлармын мин дә балаларга.

Һәр яңа көн туган саен, Яратасыңмы,дисең. Әйтерсең лә сине генә Сөюемне белмисең. Ходай биргән мәхәббәтне Чит-ятлардан якла син. Гашыйк итә алдың мине, Гашыйк итеп сакла син! Гел "яратам" диеп торгач, Тәме бетә бит аның. Мәхәббәтне күңел белән Тоярга өйрән, җаным. Ходай биргән мәхәббәтне Чит-ятлардан якла син. Гашыйк итә алдың мине, Гашыйк итеп сакла син! Исеңдә калдыр, кадерлем, Кабатламам яңадан: Бөтен җаным-тәнем белән Сине бик-бик яратам. Ходай биргән мәхәббәтне Чит-ятлардан якла син. Гашыйк итә алдың мине, Гашыйк итеп сакла син!

Сине көтәм, шәфәкъ шәүләседәй, Офыккача сузылсачы хәбәр. Иңнәремнәң таулар төшәр сыман, Кайтам, диеп, аваз салсаң әгәр. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә. Араларда кояш бата мәллә, Сузылып ята соңгы күләгәләр. Синнән алып миңа хәтле ара — Мәхәббәттән хыянәткә кадәр. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә. Көтәм сине кышын ап-ак карлар, Көзләр җиткәч сары яфрак булып. Синнән миңа соңгы хәбәрме ул: Узып бара кәрван-кәрван болыт. Син дип туа миндә һәр яңа көн, Син дип келәҗәям җилләргә. Сукмакларга синең исемең кушам, Синең исемең кушам гөлләргә.

Онытырга күмпе теләсәм дә, Йөрәгемнән һаман китмисең. Гомер елгам ага салмак гына, Тик син генә җанга җитмисең. Сүнде сыман кояш күкләремдә, Син җитмисең җанга син генә. Синнән башка, иркәм, синнән башка Йөрәгемне аңлар кем генә. Төннәр буе укыйм хатларыңны, Искә алып бергә чакларны. Шул чакларны моңлы бер жыр итеп, Йөрәгемдә мәңге саклармын. Сүнде сыман кояш күкләремдә, Син җитмисең җанга син генә. Синнән башка, иркәм, синнән башка Йөрәгемне аңлар кем генә. Тагын язлар килде, кар суыдай Куңелләрем тагын ярсына. Хәбәр салсаң, гөрләвекләр булып Йөгерер идем синең каршыңа. Сүнде сыман кояш күкләремдә, Син җитмисең җанга син генә. Синнән башка, иркәм, синнән башка Йөрәгемне аңлар кем генә.

1. Мәхәббәт ул назлы яңгыр кебек Сагыш- борчуларың юдыра. Кирәк икән шашкын хисләр белән Башкайларың тәмам җуйдыра. Кушымта: Мәхәббәт ул шундый серле үзе, Бер тына да кабат давыллый. Йөрәкләрең генә түзеп торсын, Яралый да үзе дәвалый. 2. Мәхәббәтне аңлап булмый һич тә, Көтмәсәң дә килеп җитә ул. Чуалта да синең уйларыңны, Сиздермичә синнән китә ул. Кушымта: Мәхәббәт ул шундый серле үзе, Бер тына да кабат давыллый. Йөрәкләрең генә түзеп торсын, Яралый да үзе дәвалый. 3. Мәхәббәт ул шундый серле үзе, Гашыйк итә ике йөрәкне. Кавыштырса гашыйк йөрәкләрне, Димәк,ул мәхәббәт кирәкле.

Нишлим икән һаман сине оныта алмыйм, Берничектә күңелемне юата алмыйм. Нишлим икән,кая барыйм,кая китим, Сер йомгагын кемгә генә икән сүтим. Нигә болай,нигә болай булды икән, Нигә генә сөю гөле сулды икән? Кем гаепле,синме,минме,мәхәббәтме? Нишләтергә газап булган мәхәббәтне? Мең сорауга бер җавап юк,башым җитми, Гашыйк булып йөргән чаклар уйдан китми, Мәхәббәт ул әллә бәхет түгел микән? Шул сорауга гына җавап бирче, иркәм

Гүзәл дөнья, серле дөнья, Дөнья түгәрәк!"- диләр. Дөньяның бар ямен тоя Парлашып яши кемнәр. Аклансын изге хыяллар, Уртак булсын бәхетләр! Үз ярын тапсын ялгызлар, Парлы үтсен гомерләр! Киң күңелгә бар да сыя, Яхшы булгач ниятләр. Парлы тормыш матурлана, Булса күркәм гадәтләр. Аклансын изге хыяллар, Уртак булсын бәхетләр! Үз ярын тапсын ялгызлар, Парлы үтсен гомерләр! Җырлар тыңлап кем моңлана?.. Ярсыз, парсыз күңелләр... Үз илендә ялгызлар да, Юк!.. Бәхетсез түгелләр! Аклансын изге хыяллар, Уртак булсын бәхетләр! Үз ярын тапсын ялгызлар, Парлы үтсен гомерләр!

ан калып торам, Очар кошларны куреп. Офыклар читенэ чыгам Юлларын кузлэрмен дип Ялгыш юллар сайласан Пар канатсыз каласын, кошлар белэн.. Юлларын кургэннэргэ Ярата белгэннэргэ, бэхет колэ... Юлларын сорамыйм Очмыйча торалмый кунел генэ... Турем тулы яра Янган утка таба, оча курмэ... Син ялгыш анлама Эйлэнечтэн юл туры Без генэ жинэ торган Сынаулар белэн тулы Ялгыш юллар сайласан Пар канатсыз каласын, куклэр белэн... Сынаулар уткэннэргэ Сагынып коткэннэргэ, бэхет колэ...

1) Бер көн иде сине мин очраттым, Очкын салдың минем күңелемә. Шул чаклардан бирле гел син җаным, Уйларымда гел син, син генә. Кушымта: Булмый икән синсез яшәүләре, Йөрәгемдә тыңгы юк миңа. Һәрвакыт бул минем яннарымда Шул чакларда булам бәхетле. 2) Көннәр үтә, төннәре дә салкын, Өшегән җанымны эрет син. Булмас инде сине бер онытып, Очратканнан бирле уемда. 3) Узмасын гомерем синнән башка, Бирче Ходай бәхетле көннәр. Синсез үткән төннәредәй кебек Булмый икән синсез яшәүләр.

Бүләк булып барсын җырым Синең туган көнеңә, Ак теләкләр кушып бирәм Ак гөлләр бәйләменә. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Тормыш гүзәл, яшәү бәхет, Белсәң генә кадерен. Югалтма бәхет-шатлыкның Сиңа килгән кадерен. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Башлаган һәр яңа эшең Син теләгәнчә барсын, Гомереңнең һәрбер көне Туган көн кебек булсын.

Күзләребез күрешкәндә Ул нинди мизгел иде?!. Яшьнәде дә, йөрәкләрдә Уртак сер яшеренде. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде. Кинәт искә төшерәм дә, Йөрәкне яшен телә... Синең миңа килүеңне Ул шулай алдан белә. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде. Гашыйк булу бер күрүдә- Яшен ул йөрәкләрдә... Буйсынмыйча беркемгә дә, Мәхәббәт шулай килә. Икебез дә моны сизде, Синең серең - минем серем... Йөрәкләрдә сөю хисе Серләр булып яшеренде.

Туган авылым балачагым кебек Һәрчак төшләремә керәсең, Гүзәл бакча булып төшләремә кереп Үзәгемне нигә өзәсең? Гүзәл бакча булып төшләремә кереп Үзәгемне нигә өзәсең? Кайткан чакта юлларыма чыгып Ак каеннар каршы алалар, Нидер әйткән кебек алар һәрбересе Шаулый-шаулый озатып калалар. Нидер әйткән кебек алар һәрбересе Шаулый-шаулый озатып калалар. Кайтыйм әле тагын авылыма, Алсу таңнар сызылып атканда Төшләремә кергән гүзәл бакчабызда Сандугачлар җырын тыңларга. Төшләремә кергән гүзәл бакчабызда Сандугачлар җырын тыңларга.

Сандугачлар китә инде, Бик моңсу булыр инде. Сайраулары күңелләрдә Яңгырап торыр инде. Сандугачлар озакламый Тагын кайтып җитәрләр, Безне тагын сагышлы да, Бәхетле дә итәрләр. Сандугачлар китә инде, Кала моңнары гына. Моңнарының күңелләрдә Кала торганы гына. Сандугачлар озакламый Тагын кайтып җитәрләр, Безне тагын сагышлы да, Бәхетле дә итәрләр. Сандугачлар китә инде, Әллә иярик микән, Әллә сандугач җырына Без дә өйрәник микән? Сандугачлар озакламый Тагын кайтып җитәрләр, Безне тагын сагышлы да, Бәхетле дә итәрләр.

Сандугач та парын тапмый, Талларга оя кормый. Мәхәббәт ул кабынырга Рөхсәт тә сорап тормый. Йөрәгемә-йөрәгемә, Син үзең килеп кердең. Көннәремне-көннәремне, Сөю назына төрдең. Каян таптын ачкычларын, Йөрәгемнең түренә. Икәү бергә төшеник без, Мәхәббәтнең серенә. Йөрәк үзе кабул итә, Үзенә тиң булганны. Әллә каян сизә бит ул, Дөрес белән ялганны.

Тормышның әлегә башы, Мәхәббәте мәңгелек. Матур җырлар белән бизик, Бүләк итик изгелек. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Яшьлекне бергә каршылап Бергә озатыр өчен Ешрак күрешик, дусларым, Үкенеч калмас өчен. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Аралар ерак булса да Сез дусларны сагынам, Бергә йөргән вакытларны Уйлап сезгә талпынам. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк.

Кемне котэ синен карашларын Нилэр эзли кара кузлэрен Кемнэр очен урлеп чэчэк ата Йорэгендэ назлы голлэрен Эйт син иркэм, эйти тизерэк Янма, коймэ хэсрэт курмэ дип Хислэрем дэ сина йорэгем дэ Бары синен очен генэ бит Кемгэ чияле тау итэгендэ Тэмле булып пешэ борлегэн Борлегэндэй татлы иреннэрен Кемне озелеп котэ гел генэ Шомырт кара кузлэрендэ омет Йорэгендэ ата чэчэге Кунел белэн тоям син минеке Яратам дип килэ эйтэсе