Татарские песни

Кузлэрен кук кебек Бигрэк матур буген Бергэ мэнге булып яшэрбез Шулай дигэн сузем, истэ микэн инде Хэзер бутэнгэ син, гашыйк булдын Кушымта: Кочаклама яратмыйча, Яратмыйча кочаклама Сизэм белэм, анлыйм курэм Йорэгенне яргалама Ташлап киттен нигэ Син мине калдырып Чит жирлэрдэн бэхет эзлэден, Йорэк сыкрап яна, сине курсэм эгэр Нигэ язмыш шулай буталды Кушымта: Козге янгырларда Жиллэр белэн килден Гафу итеп алларыма бастын, Сине генэ иркэм, гафу итэ алмам Бэлки бутэн минем, сойгэн ярым

Тып-тын калган төнге авыл, Йоклый авыл, сүнгəн уты. Кайттым сиңа еллар узгач, Хəтер уйный, керми йокы. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны. Тыныч сулап йоклый авыл, Йөрим төнге урамында. Таныш сукмак, таныш кое — Утсыз да мин күрəм монда. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны. Хəтерлəсəң, онытмасаң, Мин башканы өмет итмим. Ялантəпи урамыңда Уйнап үскен балаң бит мин. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны.

Очраттым да сине юлларымда Гашыйк иттең мине үзеңә Шул минуттан нидер булды миңа Уйларымда бары син генә Кирәк түгел миңа ярты бәхет Һәм узгынчы хисләр таш кына Гомер буе сөю сине белә Сиңа тагы йөрәк ашкынды Бәхет бит ул бер-береңне сөеп Ике йөрәк бергә типкәндә Йә насыйп булган тормыш юлларымнан Икәү җитәкләшеп үткәндә Язмышыма тигән бүләгем син Кабул итче минем сөюне Гомерлеккә минем ярым булып Бәхетле ит мине үзеңне

Шундый сүзләр кирәк, сөеп, юатырдай. Сүнгән күңелләрне назлап уятырдай. Канат куеп иңгә, бирешмәскә чиргә, Шундый җылы сүзләр ишетәсе килә. Шундый сүзләр кирәк, сагыш куа торган, Аны ишетүгә кабат туа торган. Яшеннәрне куып, кояш чыгарырдай, Сабый бала сыман ихлас куанырдай. Шундый сүзләр кирәк, өмет бирә торган. Чын күңелдән әйтеп, бәхет үрә торган. Кирәк ачар өчен алар күңел күзен, Үзең гади бул син, алтын булсын сүзең. Шундый сүзләр кирәк, тәме бетми торган, Шундый сүзләр кирәк, җаннан китми торган. Нигә шундый сүзләр әйтелә соң сирәк, Җылы сүзләр әйтик, әйтик әле күбрәк.

1) Мин бит сине юри генэ юри генэ яраттым юри сина кузлэр кысып яраттым сине озлеп сойгэннэргэ юри генэ уч итеп юри сине яраттымда хэзер булмый хи китеп Кушымта: Юри генэ дия дия башлар буталып бетте Сизми калдым юри диеп купме гомерлэр утте Юри генэ яратам мин, юри генэ сойлэшэм юри синнэн колгэн булам юри генэ конлэшэм 2) Юри язам сина хатлар матур сузлэр тезэмен мин бит юри соям диеп узэгенне озэмен ышаныпта куярсын син утырсан мине тынлап юри генэ эйтэм инде яратам сине чынлап Кушымта: Юри генэ дия дия башлар буталып бетте Сизми калдым юри диеп купме гомерлэр утте Юри генэ яратам мин, юри генэ сойлэшэм юри синнэн колгэн булам юри генэ конлэшэм

1.Ярат, диеп ничек әйтим сина, Ишетмәгәч синнән жавапны. Белсәң иде, синең белән генә Мин үземне сизәм канатлы. Кушымта: Ярат мине, диеп әйтеп булмый, Шакып булмый йөрәк түренә. Яратулар булса кара-каршы, Бәхетләр дә шуннан үрелә. 2.Яратам шул сине дәшми генә, Хисләремне килми сөйлисем. Мин яратам сине гел үземчә, Тик уземчә килә сөясем. 3.Яратмасаң, әйдэ яратмассын. Яннарымда гына бул бары. Син янымда булсаң – шул да житә, Үкендермәс гомер юллары.

Соң дисең микән1 Анвар Нургалиев жырлый 1. Утсә дә еллар озелеп сафка, Йорәк хаман да сине ярата. Хатлар да йорми, хәбәрең килми, Ике арада тирән кар ята. Ике арада тирән кар ята, Йорәк хаман да сине ярата. 2тапкыр 2. Белмим, кем белән гомер итәсең. Укенәсеңдер, ул бит мин тугел. Мин дә гел сине сагынам шулай Икенче ярым сиңа тиң тугел. Икенче ярым сиңа тиң тугел Укенәсеңдер, ул бит мин тугел. 2 тапкыр 3. Жыр белән сиңа сәламнәр юллыйм, Тыңлыйсың микән, тынлыйсың микән. Уйламый калган бер конем дә юк, Соң дисең микән, соң дисең микән. Уйламый калган бер конем дә юк, Соң дисең микән, соң дисең микән. Жыр белән сиңа сәламнәр юллыйм, Тыңлыйсың микән, тынлыйсың микән.

Урамнарда ялгыш кына сине курдем Бер курудэ йорэгемэ шунда ук керден Хислэр тулган кунелемэ син бит кирэк Тоя алмый, син дип тибэ хэзер йорэк Ялкынында мэхэббэтнен янам дорлэп Яраттырдын, гашыйк иттен мине нишлэп Юлларымда йорим сине, йорим кузлэп, Бары син дип, бары син дип яши йорэк Очрашканда кузлэремэ карамыйсын Эллэ инде союемне анламыйсын йорим хэзер йорим жаным сине эзлэп мэхэббэттэн жаннарыма дэва кирэк Тик бер генэ, тик бер генэ куз сал мина Ометлэр бир тартыла бит жаным сина Союлэрнен алып мен син куклэренэ Чакыр мине йорэгеннен турлэренэ

Жаннарымда тибә наз чишмәсе Эллэ инде ихлас сөю дән Туңган йөрәгемнең бозы эри Яратамын дигән сузеңнән Яраланган йөрәгемне тордөң назга Коендырдың татлы назларга Гөмрең буе парын көткән жаным Тынычланды ярын тапканга Калган гөмремне синсез бәгърем Уздыралмам инде бер көндә Язмышым син ышанычым булдың Тик янымда булчы гөмергэ Яраланган йөрәгемне тордөң назга Коендырдың татлы назларга Гөмрең буе парын көткән жаным Тынычланды ярын тапканга Икәү бергә татып алсак икән Мәхәббәтнең бәхет алмасын Язмышымны ходай парлы итең Ялгызлыкка берүк салмысын Яраланган йөрәгемне тордөң назга Коендырдың татлы назларга Гөмрең буе парын көткән жаным Тынычланды ярын тапканга

Сәбәпләрен табасылар килде кабат кабат уйлап карадым ә шулайда минән китеүеңне. әле һаман аңлый алмадым Йя нишләтим икән сөюемне Йөрәгемдә килеш түзимме Әллә инде сине аңламадым аңламадым әллә үземне Аңламадым китеүеңне бердә сөюемне син бит беләсең мин түзәрмен бәлки түзә алырмын ә син үзең ничек түзәрсең Аңламадым синең китеүеңне нигә життек шушы хәлләргә ә ишекләр бикләнмәгән әле кайтасылар килсә әгәрдә

Музыка: Ильдар Шарипов Слова: Азат Фазлыахметов Гомерләрне бирә ходай сынар өчен, Кайгыларны бирәдер ул чыдар өчен. Татысыннар, диеп, бердәмлекнең көчен, Туганнарны биргәндер ул шуның өчен. Туганлыкның хисләренә тап төшмәсен, Йөрәк авыр сүзләр ишетеп өшемәсен, Кара мәче араларны хич кисмәсен, Күңел суыртырлык ачы җилләре исмәсен. Синең белән без икебез бертуганнар, Бер атаның, бер ананың балалары. Бердәм булыйк татулыкта, бергә яшик, Суынмасын туганлыкның аралары. Туганлыкның хисләренә тап төшмәсен, Йөрәк авыр сүзләр ишетеп өшемәсен, Кара мәче араларны хич кисмәсен, Күңел суыртырлык ачы җилләре исмәсен.

Мин үземне камил димим, Беркем фəрештə түгел. Тотасың да бəрелəсең, Уйлыйсың бугай жиңел. Кайсыбыз икəн гөнаһсыз? Түземлекнең чиге бар. Көзгегə бер күз сал əле, Синме əллә идеал? Ул бармагың сызлар əле, Теге миңа төрткəне. Өйрəтүчелəр дочерта, Син үзеңне бел, яме. Ах, тетəсең инде мине, Түзсен генə йөрəгем. Йөземə имеш язылган Тəрбиясез икəнем. Койма астыннан гадəттə Бар көчеклəр өрə. Адресымны бирə алам, Йөземə бəреп сөйлə! Ул бармагың сызлар əле, Теге миңа төрткəне. Өйрəтүчелəр дочерта, Син үзеңне бел, яме. Жəллəп куям əле үзем, Бəхетсез булган кеше. Башкалардан гаеп эзлим Булмагач башка эшем. Икенче яктан карасаң, Чəйнəлгəн саен гайбəт. Гөнаһларым да юыла Синең аркаңда, рəхмəт. Ул бармагың сызлар əле, Теге миңа төрткəне. Өйрəтүчелəр дочерта, Син үзеңне бел, яме.

Без бергэ бэхетле, узен дэ белэсен Нигэ сон конлэшеп, кунелне телэсен Элдэ син бар эле, диеп мин соенэм Яратам озелеп, тик сине бергенэм Узебез сайлаган язмышны, Юлларын бергэлэп утэрбез, Син мине, мин сине Мэнгегэ бэхетле итэрбез Син мине, мин сине Мэнгегэ бэхетле итэрбез Йорэгем турендэ гел жаным син генэ Союдэн йозлэрен балкысын гел генэ Син генэ бэхетем, башка беркем тугел Сине генэ соя мэхэббэттэ кунел Узебез сайлаган язмышны, Юлларын бергэлэп утэрбез, Син мине, мин сине Мэнгегэ бэхетле итэрбез Син мине, мин сине Мэнгегэ бэхетле итэрбез

Ишетмисең… (Р.Уметбаев муз., Г.Шакирова сүз.) 1.Нигә инде сүзләремә Ышанырга теләмисең? Сөйләшик әле, иркәм, бер, Әллә мине белмисең. Мин бит сиңа әйтәм гел, Инде тәү күргән көннән: Беркемне дә синедәй Яратмам, диеп бүтән. Кушымта: Ишетмисең, ишетмисең, Син бит мине ишетмисең. Минем әйткән сүзләремдә Дөреслекне дә күрмисең. 2. Үзсүзләнмә, киреләнмә – Матур түгел бердә шулай. Синең усал сүзеңнән Йөрәктә давыл уйный. Акыллым бул, матурым, Елмай әле, иркәлә. Ишет минем сүземне, Бәхет булсын гаиләдә. 3. Ишетмәгән сүзләрне Кабатлармын тагы да. Тормыш булгач була икән Карасы да агы да. Гаиләбезнең кояшы син. Жылы булгач эй рәхәт. Ачы жилне кертмә янга, Назларың өчен рәхмәт

1. Төшләремә кер әле бер, Хәлләремне бел әле бер. Синең җылы кочагыңа мохтаҗ чагым, Өзгәләнә бәргәләнә ятим җаным. .... Кайнар утта янам, ... Бозлы суда калам, Нихәл итим икән,ничек үтим икән, тормыш дулкыннарын... ... Мин бит ялгыз торна, ... Зинхар адаштырма, Нихәл итим икән, ничек үтим икән, тормыш упкыннарын. 2.Була икән, шундый мәлләр, Шәмдәлләрдә сүнә шәмнәр. Ургый кайный хәсрәтемнең, дулкыннары, Томырылып көтеп торган упкыннары. ..... кушымта 3.Таулар ташлар ишелер күк, Барыр юлым киселер күк. Бәхет диеп алданганмын, бары рәшә, Коткаручым бул әле дип сиңа дәшәм. ...... кушымта.

1. Ромашкалар сөю чәчәге ул, Мәхәббәтне сүзсез аңлата, Мәңге җавап эзли бер сорауга: Яратмыйдыр... бәлки ярата? Мәңге җавап эзли бер сорауга: Яратмыйдыр... бәлки ярата? Привев: Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә. Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә. 2. Ромашкалар минем чәчәгем ул, Бүләк итте аны сөйгәнем. Беркемгә дә әйтми торган серне Мин аларга гына сөйләдем. Беркемгә дә әйтми торган серне Мин аларга гына сөйләдем. Привев: Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә. Привев: Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә. 3. Ромашкалар урман чәчәге ул, Якты бизәкләре болынның... Күргән саен искә төшерәләр Рәхәтлеген бергә булуның. Привет: Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә. Привет: Ромашкалар өмет чәчәге ул - Кояшлы ак бәхет өләшә. Минем кебек, мәхәббәте өчен Соңгы таҗга кадәр көрәшә.

Ялгыз узган язлар, синсез аткан таңнар, Күңелләргә кергән көз моңы. Онытылган инде тәүге сөйгән ярлар, Дөнья мәшәкате өй тулы. Үпкәләсәң, әйдә, үпкәлә. Тик кайгылар белән түләмә. Соңлап кына килгән газиз яр, Күз яшьләрем генә булып кал. «Алда әле безнең сөю таңы», — диеп, Өметләндермәче, гүзәлем. Нигә кирәк инде, соңлап килгән бәхет. Түзә алмас кебек йөрәгем. Үпкәләсәң, әйдә, үпкәлә, Тик кайгылар, белән түләмә. Соңлап кына килгән газиз яр, Күз яшьләрем генә булып кал. Якты йолдыз булып, соңлап кына балкып, Ул сөюем сүнде, атылды. Өзгәләнә үзәк, тик бер генә теләк: «Йә, Ходаем, бирче сабырлык». Үпкәләсәң, әйдә, үпкәлә, Тик кайгылар белән түләмә. Соңлап кына килгән газиз яр, Күз яшьләрем генә булып кал