Татарские народные песни

һ, Ырымбур-кала, сахра-дала, Күккә тиеп тора манара... Сау булыгыз, дуслар, без китәбез, Бәлки курешэлмабыз тиз ара... Аһ, Ырымбур-кала, сахра-дала, Күккә тиеп тора Гора тау... Сау булыгыз, дуслар, без китәбез, Бәлки курешэлмабыз исэн - сау... Аһ, Ырымбур-кала, сахра-дала, Елкылары чыккан бәйгегә... Сау булыгыз, дуслар, без китәбез, Бәлки курешэлмабыз мәңгегэ...

1) Алып бирсэм ак калфаклар Саклап киярсен микэн. Алып чыксам сахраларга, Сорен сойлэрсен микэн. куш-та Ай ли голкэем, Кубэлэк кенэем. Сине уйлап бэгеръкэем, Сызлана йорэккэем. Ай ли голкэем, Кубэлэк кенэем. Кара карлыгачкаемла, Сары сандугач каем. 2) Алтын булып агаемла Комеш булып тамаем. Синен к/к асыл ярны, Кайдан озлэп табаем. 3) Ак кулмэген бармы синен Сахраларга кия торган. Син бит минем асыл кошым, Иркэлэп соя торган.

Ак сусарлар хәбәр бирә Судагы кондызларга. Мин сагынсам, айга карыйм, Син кара йолдызларга. Алларыма җыеп алдым Карурман миләүшәсен. Нурлы йөзләреңә карап, Бар микән серләшәсем?! Алтын ияр, атлас мендәр Килешә җирән кашкага. Мин сагынсам, чыгып карыйм Сайрый торган кошларга. Карурманга кергән чакта Карадым мин каерылып. Карамадым мин каерылып, Дустым калды аерылып.

Гармун, гармун, гармуннарның Алтын-көмеш телләре. Урамнарда берәү йөри, Абау ла, гармуннары. Ник моңая гармуннары, Әллә бармы моңнары? Гармун, гармун, Гармун, гармун, шул. Моңаюның шул сәбәбе: Төшкән гармун сәдәбе. Кызлар белән танышырга Шул булмасмы сәбәбе. Гармун, гармун, гармун, Гармун, гармун. Гармун, гармун, Гармун, гармун, Сайрашырга тел булсын. Егет әйтә, тиң булсын, дип, Кызлар әйтә, үз булсын, дип, Биргән сүзләр — сүз булсын, дип. Гармун, гармун, гармун, Гармун, гармун.

Агыйдел буйлары. (Татар халык сүзләре, Чулпан Зиннатуллина көе.) Агыйделнең пароходы, Кычкырта сузып-сузып. Ургылып аккан сулардай, Гомерләр бара узып. Агыйделнең ар ягында, Каенлыкта элмәлек. Гомернең узасын белдем, Тиз узасын белмәдем. Агыйделнең ар ягында, Казлар канат төзәтә. Булма матур, бул бәхетле, Бәхет матур күрсәтә. Агыйделдә ялгыз үрдәк, Югалткандыр баласын. Баш имәгез кайгыларга, Табыгыз бер чарасын.

Тып-тын калган төнге авыл, Йоклый авыл, сүнгəн уты. Кайттым сиңа еллар узгач, Хəтер уйный, керми йокы. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны. Тыныч сулап йоклый авыл, Йөрим төнге урамында. Таныш сукмак, таныш кое — Утсыз да мин күрəм монда. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны. Хəтерлəсəң, онытмасаң, Мин башканы өмет итмим. Ялантəпи урамыңда Уйнап үскен балаң бит мин. Су буенда учак яна. Кем кабызган ул учакны? Төшсəм əгəр су буена, Табармын күк балачакны.

Ай югары, ай югары, Айга менәсем килә; Айга менеп, түбән карап, Сине күрәсем килә. Кызарып кояш чыкканда Нурлар төшә түтәлгә. Күзем төшсә, күңелем төшми Синнән башка бүтәнгә. Озын кара чәчләреңне Тасма кирәк үрергә. Өзелеп сөйгән ярың килгән, Чык, Зөләйха, күрергә. Аклы-чуклы ал тасмаңны Тагып җибәр тәңкәңә. Шул егетне яратам, дип, Әйт, Зөләйха, әнкәңә.

Тал арасы, тал арасы, Талда былбыл баласы. Сагынганда яннарыңа Очып кына барасы. Сандугачым-былбылым, Зарыктырдың, күз нурым. Ялгызлыктан гынадыр Болай моңсу булуым. Сокланасы, таң каласы: Талларда таң карасы. Сагынганда тыным белән Тартып кына аласы. Сандугачым-былбылым, Зарыктырдың, күз нурым. Ялгызлыктан гынадыр Болай моңсу булуым. Тал арасы, таң карасы, Миндә йөрәк ярасы. Икәүләшеп табаекчы, Кавышулар чарасын. Сандугачым-былбылым, Зарыктырдың, күз нурым. Ялгызлыктан гынадыр Болай моңсу булуым.

Ильяс Зиннуров көе Әхмәт Рәшитов сүзләре Зәңгәр күлмәгеңне киясең дә, Зәңгәр күлгә көн дә киләсең. Йөрәгеңдә нинди утлар яна? — Уйларыңны килә беләсем. Зәңгәр күлмәгеңне киясең дә, Яшел болыннардан үтәсең. Болын чәчәкләрен җыя-җыя, Кемне болай сагынып көтәсең? Зәңгәр күлмәгеңнең зәңгәрлеге Хәтерләтә аяз күкләрне. Нинди иркә сүзләр ачар икән Күңелеңнең серле бикләрен?!