Минусы татарских песен.
Страница 3

1 куплет: Матур жырлар жир йозендэ куп языла, Бу жырымны багышладым дусларыма. Сез булганда гына яшэу рэхэт мина, Сез булганда гына горли минем донья припев: Хуш килгэнсез якын дуслар туганнар, Жырларыбыз сезгэ атап язылганнар, Мон чишмэсе ташып тора кунеллэрдэ, Кайнар сэлэм булып янгрый сэхнэлэрдэ. 2 куплет: Сагыш килсэ кунеллэргэ кайчакларда, Ин беренче таянабыз чын дусларга, Сез булганда гына атар ямле таннар, Сез булганда гына туар яна жырлар. припев. 3 куплет: Ярый эле дуслар бар бит бу доньяда, Югалтмагыз сез аларны беркайчан да, Яшик бергэ тотынышып иминлектэ, Телэп калыйк курешергэ исэнлектэ.

Котэм сине котэм, Язлар житкэч. Котэм сине котэм, Кышлар уткэч. Килмисен син хаман, Дэшмисен син хаман, Мин бу ометкэ Тузэ алмам. Алдалама мине, алдама мине. Килсэн кил инде яннарыма. Купме котеп була сине бу тормышта, Хэр конне чыгып юлларыма. Кот син мине диеп, Вэгдэлэр бинрдендэ. Кот син мине диеп, Минга ялвардын. Карангыга калдын, Бер ялгызым калдым. Белмим син кая югалдын. Алдалама мине, алдама мине. Килсэн кил инде яннарыма. Купме котеп була сине бу тормышта, Хэр конне чыгып юлларыма. Эле бит сон тугел, Синга уйланырга. Эле бит сон тугел, Кире кайтырга. Яндырма син мине, Койдермэ син мине, Котеп калам сине юлларны. Алдалама мине, алдама мине. Килсэн кил инде яннарыма. Купме котеп була сине бу тормышта, Хэр конне чыгып юлларыма.

Ник козгегэ карап монаясын, Ак чэчлэрен кат-кат саныйсын? Эллэ инде юри ни эйтер дип, Мине микэн шулай сыныйсын? Эллэ инде юри ни эйтер дип, Мине микэн шулай сыныйсын? Уйлама эле картаям дип, Озмэ эле узэгемне. Минем очен син хаман яшь, Син хаман чибэр эле. Язын гына голлэр чэчкэ атмый, Матур голлэр бар бит козендэ. Жыерчыклар синен бетер елмайсан Яшьлек балкыгандай йозендэ. Жыерчыклар синен бетер елмайсан Яшьлек балкыгандай йозендэ. Эйтмэ эле картаям дип, Озмэ эле узэгемне. Минем очен син хаман яшь, Син хаман чибэр эле. Монаймачы, иркэм, бер дэ юкка, Ак чэчлэр бит еллар бизэге. Картаймыйбыз, олыгайдык кына, Тик сундермик кайнар хислэрне. Картаймыйбыз, олыгайдык кына, Тик сундермик кайнар хислэрне. Эйтмэ эле картаям дип, Озмэ эле узэгемне. Минем очен син хаман яшь, Син хаман чибэр эле.

Ялгыз узган язлар, Синсез аткан таңнар, Күңелләргә кергән көз моңы. Онытылган инде тәүге сөйгән ярлар, Дөнья мәшәкате өй тулы. Үпкәләсән, әйдә үпкәлә, Тик кайгылар белән түләмә. Соңлап кына килгән газиз яр, Күз яшьләрем генә булып кал. Алда әле безнең Сөю таңы диеп, Өметләндермәче гүзәлем. Нигә кирәк инде соңлап килгән бәхет? Тузә алмас кебек йөрәгем. Якты йолдыз булып, Соңлап кына балкып, Бу сөю дә янды, ватылды. Өзгәләнә үзәк, тик бер генә теләк, Я, Ходаем, бирче сабырлык.

Туктап калдым тормыш юлларымда, Утыр әле әнкәй яннарыма, Кайгыларга нихәл түзәем, Серләремне кемгә сөйләем. Дөнъя булгач була төрле хәлләр, Вакытлыча булсын авыр мәлләр, Шулай үтә инде бу тормыш, Нык бул балам яшәргә тырыш. Киңәшеңне тотам әнкәем, Сабыр итә, итә, яшәем, Ник шулай да минем чәчләремә, Еллар инде аппак карлар сибә. Дөнъя булгач була төрле хәлләр, Вакытлыча булсын авыр мәлләр, Шулай үтә икән бу тормыш, Нык бул балам яшәргә тырыш. Кызым инде үсеп буйга җитте, Тормыш үзәнненән атлап китте, Улда миңа шулай килерме, Киңәш бирче әнкәй диярме. Дөнъя булгач була төрле хәлләр, Вакытлыча булсын авыр мәлләр, Шулай үтә инде бу тормыш, Нык бул балам яшәргә тырыш.

Зая елгалары ага, Зая елгалары ага, Текэ ярларга тулып, Агар идем шул якларга, Агар идем шул якларга, Чишмэ моннары булып. Кайтам эле Элдермешкэ, Элдермешкэ кайтам эле. Чишмэгэ тошэм эле, Чишмэгэ тошэм эле. Хаман сине соям диеп, Соям хаман сине диеп, Серемне чишэм эле, Серемне чишэм эле. Су чэчрэтеп уйнап устек, Су чэчрэтеп уйнап устек, Сойдеркэ буйларына. Эре су тамчыларыдай, Эре су тамчыларыдай, Калдын син уйларымда. Кайтам эле Элдермешкэ, Элдермешкэ кайтам эле. Чишмэгэ тошэм эле, Чишмэгэ тошэм эле. Хаман сине соям диеп, Соям хаман сине диеп, Серемне чишэм эле, Серемне чишэм эле. Элдермеш якларын бизи, Элдермеш якларын бизи, Мохабэт узэннэре, Ут йорэкле егетлэре, Ут йорэкле егетлэре, Тиндэшсез гузэллэре. Кайтам эле Элдермешкэ, Элдермешкэ кайтам эле. Чишмэгэ тошэм эле, Чишмэгэ тошэм эле. Хаман сине соям диеп, Соям хаман сине диеп, Серемне чишэм эле, Серемне чишэм эле

1.Мин дә кабат синдә авылым, Көзләр үткән кыш инде. Туган җирнең кышлары да, Җитә якын түз инде. Кушымта: Кайтам сиңа кышларда мин, Кайтам сиңа көзләрдә. Мин бәхетле бала әле, Сиңа кайту язганда. 2.Айлар белән үлчәмим мин, Кышлар-көзләр арасын. Сагынуым белән үлчим, Өзелеп-сагынып кара син. 3.Мин дә кабат синдә авылым, Көзләр үткән кыш инде. Туган җирнең кышлары да, Җитә якын түз инде.

Елмайсаң галәмнәр яктырыр Көн болытлы булганда Йорәктә шат хисләр уяныр Бары бер елмай гына Синең шаян күзләрең Вулкан сыман ут чәчә Ах харап булдым кебек Гыйшыктан йорәк чәнчә Әйдә эйдә бер елмай әле Сихри нурлар чәчеп бар җиһаңга Сиңа карап мин елмаермын Кинәт килеп чыгып алларыңа Тик сиңа карап елмаялар Кояш, ай һәм йолдызлыр Күрәсең тик сиңа сокланып Синнән үрнәк алалар Мизгелгә елмайсаң да Йорәгем дулкынлана Уйларым мине ташлап Бары сиңа ашкына Әйдә эйдә бер елмай әле Сихри нурлар чәчеп бар җиһаңга Сиңа карап мин елмаермын Кинәт килеп чыгып алларыңа

Бэхетле бул, иркэм, бэхетле Хэм мине эзлэмэ, Шалтыратма ялгыз тоннэрен! Шалтыратма мина! Ышан инде мина, ышан мина Барысы да булыр, Омет белэн тулса йорэген, Тулса йорэген! Син мине эзлэмэ, Урамда кузлэмэ, Безнен хислэр калды, калды кумергэ! Тугъры булырмын дип, Йоргэн иден, жаным, Хуш хэм сау бул инде, сау бул гомергэ! Бэхетле бул, иркэм, бэхетле Яннарыма килмэ. Бутэн кадерлем, бутэн инде артларымнан йормэ! Эзлэмэ син мине, эзлэмэ Хэм котмэ очрашуны! Юллар ябык мэнге уткэнгэ Ник анламыйсын шуны?! Син мине эзлэмэ, Урамда кузлэмэ, Безнен хислэр калды, калды кумергэ! Тугъры булырмын дип, Йоргэн иден, жаным, Хуш хэм сау бул инде, сау бул гомергэ! Уткэннэргэ юллар Булмаган икэннен Кирэк мина кутэн анларга Хэр бер иртэ саен Юк, сина тугел, Сэлэм бирэм алсу таннарга!

Сагындым, сагындым авылымнын Ямь яшел чирэмле урамын. Шул урам буйлатып, кайтканда уйланып. Яшлеккэ кайткан кук буламын. Сагымдын авылымнын жырларын Тургайлы кин басу юлларын. Шул юллар узганда, тургай жыр сузганда, Хэтерлим яшлегем елларын. Сагындым авылымнын куллэрен, Бодрэ тал иелгэн кул ярын. Сандугач сайрагач кунелгэ мон тулгач. Искэ алам яшлегем таннарын. Сагынам сагынам авылымны, Яшлектэ оз калган жирлэрен. Кайтканда эзлимен, эзлэми тузмимен, Яшлекнен табылмас сузлэрен. Сагындым, сагындым авылымнын Ямь яшел чирэмле урамын. Шул урам буйлатып, кайтканда уйланып. Яшлеккэ кайткан кук буламын.

Яратма кирәк түгел дип, Сагынма мине дисең, Үртәләп син йөрәгемне, Хәлләремә кермисең. Яратам, яратам, Яратам сине үлеп Башкаларга жаным һичтә, Булмый бит сине биреп. Артымнан тагылып көндә, Йөрмә кузләмә дисең, Йөрәгемнең шашып сине, Сөюләрен белмисең. Яратам, яратам, Яратам сине үлеп Башкаларга жаным һичтә, Булмый бит сине биреп. Ялындырма, ялындырма, Ялындырма син мине, Бирмәм сине башкаларга Булырсын тик минеке. Яратам, яратам, Яратам сине үлеп Башкаларга жаным һичтә, Булмый бит сине биреп.

Тагындай язлар килэ Кояш елмаеп колэ. Мэхэббэтнен ялгышлары Йорэкне телэ телэ. Тамчылар тамган чакта, Кар сулар аккна чакта, Ни очен сон тилмерэбез? Икебез ике якта. Язгы омет янара Карыйм алсу таннарга Бер карашын житэр иде Кунелемне анларга. Тамчылар тамган чакта, Кар сулар аккна чакта, Ни очен сон тилмерэбез? Икебез ике якта. Бэллур тамчы жырына Талда боре уяна. Безне кавыштырыр очен, Тамчылар тамган чакта, Кар сулар аккна чакта, Ни очен сон тилмерэбез? Икебез ике якта.

Полюбил күңел сине, Пожалей әзрәк мине. Почему хат язмыйсың, Наверно, яратмыйсың. Почему хат язмыйсың, Наверно, яратмыйсың. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Бирдем сердцаны сиңа, Булсын вечно для тебя. Килсен, вместе булырбыз, Счастливо без торырбыз. Килсен, вместе булырбыз, Счастливо без торырбыз. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Баш авырта яна йорэк, Невозможно тузәргә. Если ты меня не любишь, То придется уләргә. Если ты меня не любишь, То придется уләргә. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Полюбил күңел сине, Пожалей әзрәк мине. Почему хат язмыйсың, Наверно, яратмыйсың. Почему хат язмыйсың, Наверно, яратмыйсың. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши. Соймәсәң дә напиши, Күңелемне утеши.

Кышкы буранга уралап Килэсен колэ-колэ Алсу бит алмаларыннан Кар бортеклэре убэ Конлэшэм сине кошлардан Карлдардан да конлэшэм Кар бураннарыдай дулыйм Бер кон сине курмэсэм Керфекэренне кагасын Гуя аккош канаты Сине кайчан очраттым да Гомерлеккэ яраттым Куллар кулда,уйлар уйда Эзлэребез янэшэ Беркемгэ дэ бирмим сине Бу ел кышта ярэшэм

Бураннар әле дә тынмаган, Кайтасы юлыма кар салган. Шулай да мин сиңа ашкынам, Сагынам шул сине сагынам. Кар салган кар яткан юллардан, Ашкынып кайтам мин яныңа. Син генә бары тик син генә, Кирәк шул наз көткән җаныма. Кайт әле, кайт дисең, очрашыйк, Сөйләшеп алырга булса да. Кайтасы юлымнан адашмам, Артымнан бураннар куса да. Кар салган кар яткан юллардан, Ашкынып кайтам мин яныңа. Син генә бары тик син генә, Кирәк шул наз көткән җаныма. Мәхәббәт көчлерәк яна ул, Арада сагыну булганда. Юлларда һәрвакыт җиңел бит, Шул хисләр озата барганда.

Соясен ме дип сорыйсын Сине ничек соймим мин Күзләреннен карашлары Якты йолдызларга тин Соям җаным өзлеп соям Сою бар ул дөньяда ошан җаным син булмасан авыр миңа бу дөньяда Соям җаным өзлеп соям Сою бар ул дөньяда ошан җаным син булмасан авыр миңа бу дөньяда «Сөясеңме» дип сорыйсың Сөйми ничек түзим соң Тормыш күлен синнән башка, Ялгыз ничек йөзим соң Соям җаным өзлеп соям Сою бар ул дөньяда ошан җаным син булмасан авыр миңа бу дөньяда Алсу йөзләрең охшаган Күктәге нурлы айга «Сөясеңме» дип сорама Аңлыйсыңдыр болай да. Соям җаным өзлеп соям Сою бар ул дөньяда ошан җаным син булмасан авыр миңа бу дөньяда

Гади генә тугел минем сөйгән ярым. Әйтерсең лә чәчәк бәйләме, Аклык сафлык чәчкәм Шушы чәчәк белән язмышымны бергә бәйләдем. Күңелемдә бары чишмә агышлары, Аның гына моңлы тавышы Кирәк түгел миңа башка гүзәлләр дә, Кирәк түгел читләр язмышы. Чишелмәсен иде язмыш төеннәре, Иң яраткан кешең булганда Сөйгән ярың белән җирдә яшә икән Бәхет үзе дәшеп торганда. Яхшыдан да яхшы табылыр дип тагын, Яңа хисләр эзли башламам. Бергә бәйләп куйган язмыш төеннәрен, Беркайчан да сүтеп ташламам Рәхмәт язмышыма,сине тапканыма Йөрәгемнән чыга җыр гына Синең исеменне җырга кушам инде, Кайта-кайта яшьлек языма . Чишелмәсен иде язмыш төеннәре, Иң яраткан кешең булганда Сөйгән ярың белән җилдә яшә икән Бәхет үзе дәшеп торганда.

Утэ гомер, Утэ дилэр Утсэдэ кайгырмыйбыз. Эллэ жырлап яшэгэнгэ, Без бердэ картаймыбыз. Эх! гомер итэбез, Без яшлектэн китэбез. Яшлек иленнэн китсэк тэ, Жырлап гомер итэбез. Утэ гомер, инеш тосле, Ага да, ага гына. Мин бэхетле гашыйк булдым, Эх! дуслар яна гына. Эх! гомер итэбез, Без яшлектэн китэбез. Яшлек иленнэн китсэк тэ, Жырлап гомер итэбез. Кангырауда атлар килэ, Атлар килэ ярышып. Кайтыр идем яшлегемэ, Ялганыма ябышып.

Бүләк ит син миңа үз йолдызың Минем күкләрем бул Синеке, бүләк ит син мәхәббәтне Булырсың бары минеке Бүләк ит сагышларыңны Минем бәхет булыр синеке Үзгәртсәң язмышларыңны Синен бәхет булыр минеке Син син син син генә яшә йөрәгемдә Син син бары син генә яшә күңелемдә Мин мин мин мин генә яшим йөрәгеңдә Мин мин бары мин генә яшим күңелендә Беләсең мин сине ничек сөям Күзләр үзләр әйтә Аңлата синең ярату хисләрендә Назлар булып кайта сиңа Йөрәгем син дип типкәндә Ятка урын юк бит анда Яшәвемнең мәгънәселә Тик син генә дәвасы җанга

Гомерләрдә әле язмы, көзме? Йөрәкләрдә -- яшьлек утлары!.. Әйткән сүзем әллә хак түгелме? Яшәр көчне бирә ул бары! Яшьлектәге учакларның Сүндермәек утларын! Онытылмас ул чакларның Кадерле минутлары... Исбат итәм диеп үз- үземне Яхшылыкка күңел омтыла. Тоя белеп гүзәл мизгелләрне, Йөрәкләрдә яңа җыр туа. Яшьлектәге учакларның Сүндермәек утларын! Онытылмас ул чакларның Кадерле минутлары... Тормыштагы кыен мизгелләрне Җиткермәскә кирәк упкынга... Йөрәк саклый һаман җиңәр көчне, Кыенлыклар тагын он(ы)тыла. Яшьлектәге учакларның Сүндермәек утларын! Онытылмас ул чакларның Кадерле минутлары...

Тормышның әлегә башы, Мәхәббәте мәңгелек. Матур җырлар белән бизик, Бүләк итик изгелек. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Яшьлекне бергә каршылап Бергә озатыр өчен Ешрак күрешик, дусларым, Үкенеч калмас өчен. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк. Аралар ерак булса да Сез дусларны сагынам, Бергә йөргән вакытларны Уйлап сезгә талпынам. Ялгыз үтмәсен гомерләр, Зур эшләр белән кайныйк, Илне-җирне яр яратыйк, Якын дусларсыз калмыйк.

Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Ургылыплар керсез күңелемнән Челтери шул моңнар чишмәсе, Шул чишмәнең борма юлларыннан Алып сине килә китәсе. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Минем кебек син дә уйлан әле, Ис(е)ңә төшер матур чакларны. Безнең сөю шундый гүзәл иде, Истәлекләр итеп сакларлык. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә. Матур булып кердең тормышыма, Матур булып киттең син миннән, Үз үземне ничек юатсам да, Аерылу авыр бит синнән. Язлар булып әйләнеп кил әле, Беркайчан да сүнмә, сүрелмә. Ярсу язны уйлап сине көтәм, Күңелемнән моңнар түгелә.

Кемне котэ синен карашларын Нилэр эзли кара кузлэрен Кемнэр очен урлеп чэчэк ата Йорэгендэ назлы голлэрен Эйт син иркэм, эйти тизерэк Янма, коймэ хэсрэт курмэ дип Хислэрем дэ сина йорэгем дэ Бары синен очен генэ бит Кемгэ чияле тау итэгендэ Тэмле булып пешэ борлегэн Борлегэндэй татлы иреннэрен Кемне озелеп котэ гел генэ Шомырт кара кузлэрендэ омет Йорэгендэ ата чэчэге Кунел белэн тоям син минеке Яратам дип килэ эйтэсе

Китә җаныем, китә җаныем, Китә җаныем Донбасска. Ул китә инде Донбасска, Сүз бирде ташламаска... Шакталарга син төшәрсең, Җырлап күңел итәрсең шул, Әгәр мине бик сагынсаң, Бик сагынсаң нишләрсең? Мартиннарның мичләрендә, Яна икән ташкүмер шул, Исән килеш, җир астында, Үтә лә безнең яш гомер. Шахтер егет күмер вата, Кемнәр алган исәбен??? Гомерем булып, таш басмаса, Ташламам, җанкисәгем!..

Бүләк булып барсын җырым Синең туган көнеңә, Ак теләкләр кушып бирәм Ак гөлләр бәйләменә. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Тормыш гүзәл, яшәү бәхет, Белсәң генә кадерен. Югалтма бәхет-шатлыкның Сиңа килгән кадерен. Син миңа һәрвакыт кирәк, Син янда чакта рәхәт. Бу дөньяга туган өчен, Булганың өчен рәхмәт! Башлаган һәр яңа эшең Син теләгәнчә барсын, Гомереңнең һәрбер көне Туган көн кебек булсын.

Керермен төшләреңә, Төшәрмен исләреңә. Минем генә исем китмәс Синең ул хисләреңә. Теләрсең кочакларга, Янарсың учакларда. Әмма синең яннарыңда Мин булмам ул чакларда. Тарарсың чәчләреңне, Көтерсең дәшкәнемне. Минем кулъяулыгым белән Сөртерсең яшьләреңне. Теләрсең кочакларга, Янарсың учакларда. Әмма синең яннарыңда Мин булмам ул чакларда. Килерсең яннарыма, Басарсың алларыма. Барыбер түзә алмассың Йөрәгең янганына.