«Башка берэу булгач уйларымда,
Ботенлэйгэ кит син!» - диямен.
«Ак бэхетлэр телэп, юлларына
Ап-ак ромашкалар сибэрмен.
«Э ул кайда?!» - дигэн дусларыма:
«Яратмый ул мине!» - диярмен.
«Ярата!» - дип син саный башласам,
«Ярата!» - дип бетэр сузлэрен.
«Яратмый!» - дип сузне башласам,
«Яратмый!» - дип бетэр, белэмен…
«Ярата!» - дип син саный башласан,
«Ярата!» - дип бетэр сузлэрен.
«Яратмый!» - дип сузне башласам,
«Яратмый!» - дип бетэр, белэмен…
«Ярата, Яратмый, Ярата, Яратмый…»
Яратуын сизми йорэгем…
Мин килгэнмен икэн болыннарга,
Инде шуннан кайтып килэмен…
Чишмэ буйларында туктармын да,
Серлэремне ана сойлэрмен…
Ап-ак ромашкалар – кулларыма,
Ничек жыйганны да сизмэдем…
Бэхет вэгъдэ иткэн гомер алда,
Йорэк белэн шуны сизэмен.
Гомер юлларымда югалмаска,
Ин матур жырларны тезэрмен…
Ак бэхетлэр телэп, юлларына
Ап-ак ромашкалар сибэрмен…
