Песня «Голфия»
исполнителя Альфис Кыямов.
Скачать или слушать онлайн

Другие песни исполнителя:

• Сылукай

  Альфис Кыямов

  

  Дулкын-дулкын булып кала Агымсудан су алсаң. Үкенерсең, Сылукаем, Күз алдыңнан югалсам. Айкала суларыгыз, Чайкала суларыгыз. Кайсы йолдызлар астында Йөрегән юлларыгыз? Айның унбише булган, Түгәрәкләнеп тулган. Сагынырсың, саргаерсың — Шул чагында мин булмам. Айкала суларыгыз, Чайкала суларыгыз. Кайсы йолдызлар астында Йөрегән юлларыгыз? Кашыңның каралары, Тар икән аралары. Синең кебек булса булыр Сандугач балалары. Айкала суларыгыз, Чайкала суларыгыз. Кайсы йолдызлар астында Йөрегән юлларыгыз?

  
• Кил син, узен кил

  Альфис Кыямов

  

  Менэ тагын козлэр житте, Менэ тагын яфрак коела. Салкын кознен сары тосе Сагыш сала, кунел боега. Кайдан сине эзлим икэн, Кошлар белэн китим микэн? Иннэремдэ талмас чиркэм, Юлларымда сары чирэм. Кил син, кил син, узен кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Эле дэ сон тугел. Козге тойгы салкын жилдэн Ошегэндер, эллэ боеган. Син яшэгэч, яшим мин тон, Кунел белэн сина сыенам. Кил син, кил син, узен кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Эле дэ сон тугел. Тэрэзэдэн карыйм тышка, Коз жыена тагын кышка. Ометемне юкка баглыйм, Быелгы коз утэр бушка. Кил син, кил син, узен кил, Яратам, шуны бел. Кил син, кил син, узен кил, Эле дэ сон тугел.

  
• Сине гена уйлым

  Альфис Кыямов

  

  
• Эниемэ

  Альфис Кыямов

  

  Биргәнсең син миңа ал нурын таңнарның, Җыйгансың син миңа бар гөлен даланың, Биргәнсең канатлар талпыныр чагымда, Балалык рәхмәтем җырымда чагыла. Кадерләп үстергән мин синең җимешең, Куеның — гөлбакча, назлы җил — сулышың. Инде буй җитсәм дә, мин сиңа сабыймын, Күңелең назларын күзеңнән таныймын. Боларга бәрабәр ни генә бирәем, Бердәнбер бүләгем — тугры йөрәгем. Итә күр канәгать, риза бул шушыңа, Үзеңә аталган җырымны кушып ал. Кадерләп үстергән мин синең җимешең, Куеның — гөлбакча, назлы җил — сулышың. Инде буй җитсәм дә, мин сиңа сабыймын, Күңелең назларын күзеңнән таныймын. Бурычлы сиңа мин, әнкәем-алтыным, Сиңа дип эзләдем дөньяның асылын. Ай белән кояшны бирим дип уйладым, Үрелеп алырга җитмәде буйларым. Кадерләп үстергән мин синең җимешең, Куеның — гөлбакча, назлы җил — сулышың. Инде буй җитсәм дә, мин сиңа сабыймын, Күңелең назларын күзеңнән таныймын.

  
• Соң бит инде

  Альфис Кыямов

  

  Гаепле бит бәгърем син үзең Юлларыңда талмасын күзең Соң бит инде кире юллар юк Язын агып киткән сулар күк Соң бит инде бәгърем, бәгърем соң Үпкәләдең нигә нигә соң Кире кайта алмыйм, алмыйм соң Хәзер инде соң бит, инде соң Гаепле без бәгърем гаепле Нишләтим соң ялгыз йөрәкне Нигә инде алдан белмәдең Бер-беребезгә кирәкне Соң бит инде бәгърем, бәгърем соң Үпкәләдең нигә нигә соң Кире кайта алмыйм, алмыйм соң Хәзер инде соң бит, инде соң Йөрәк түрләреннән төшереп Күз яшьләрен булмый яшереп Нишлим инде нишлим ялгыз мин Минем өчен юк бит инде син Соң бит инде бәгърем, бәгърем соң Үпкәләдең нигә нигә соң Кире кайта алмыйм, алмыйм соң Хәзер инде соң бит, инде соң