Популярные татарские песни.
Страница 3

Каеннары ай-яй-ай ак икән, Cөю белән тулы чак икән, Каеннардан якты нур тама. Бу бит бәхет төне, Эзлэ бәхетеңне, Юк йоклама егет, йоклама. Егет яна кызга күз атып, Сандугачлар йори озатып, Йолдызлардан энҗе сибелә. Табышалар парлар, Кавышалар ярлар, Юк бәгърем, Юк бит син генә. Бәхет төне үтеп китәрме, Безгә бәхет бүләк итәрме? Каеннардан сора каеннан. Куңелемнен күркен Яулый алмас беркем, Исемнәрең каеп язылган. Бу бит бәхет төне, Эзлэ бәхетеңне, Юк йоклама егет, йоклама.

Бүген синең туган көнең Елга бер килә торган. Изге теләкләрне тыңлап, Елмая, көлә торган. Күңел күгең якты булсын, Болытлар капламасын. Синең бәхетеңне күреп, Килә гел шатланасым. Син дә миңа бер терәксең, Мин дә сиңа бер терәк. Икебез бергә булганда Сөенеп тибә йөрәк. Туган көнең белән котлап, Җырлыйм үзеңә генә. Көнгә баккан чәчәк кебек Карыйм күзеңә генә

«Башка берэу булгач уйларымда, Ботенлэйгэ кит син!» - диямен. «Ак бэхетлэр телэп, юлларына Ап-ак ромашкалар сибэрмен. «Э ул кайда?!» - дигэн дусларыма: «Яратмый ул мине!» - диярмен. «Ярата!» - дип син саный башласам, «Ярата!» - дип бетэр сузлэрен. «Яратмый!» - дип сузне башласам, «Яратмый!» - дип бетэр, белэмен… «Ярата!» - дип син саный башласан, «Ярата!» - дип бетэр сузлэрен. «Яратмый!» - дип сузне башласам, «Яратмый!» - дип бетэр, белэмен… «Ярата, Яратмый, Ярата, Яратмый…» Яратуын сизми йорэгем… Мин килгэнмен икэн болыннарга, Инде шуннан кайтып килэмен… Чишмэ буйларында туктармын да, Серлэремне ана сойлэрмен… Ап-ак ромашкалар – кулларыма, Ничек жыйганны да сизмэдем… Бэхет вэгъдэ иткэн гомер алда, Йорэк белэн шуны сизэмен. Гомер юлларымда югалмаска, Ин матур жырларны тезэрмен… Ак бэхетлэр телэп, юлларына Ап-ак ромашкалар сибэрмен…

Нинди генә җилләр иссәләр дә, Сине йөрттем йөрәк түрендә, Кошлар кебек очып кайттым менә Бары сине, сине күрергә. Аерылганда сөйләштек бит, иркәм Гөмер юлын бергә үтәргә. Күрешүнең изге минутларын Теләмәдең нигә көтәргә. Кушымта (2 тапкыр): Ә син өздең өметемне Бүтәнне көтәсең кичләрдә. Синсез, синсез яши алырмын да, Тик нишләргә хәзер, нишләргә. Нинди генә җилләр иссәләр дә Сине йөрттем йөрәк түрендә, Кошлар кебек очып кайттым менә Бары сине, сине күрергә. Ник оныттың мине сөйгән ярым Ник бүтәнгә төште күзләрең. Эзләреңне яшем юа, ләкин Мин яшәрмен әле, түзәрмен.

Хислэр ташып кунелемдэ Урын эзли узенэ. Сэхнэдэ, бэхет илендэ Яшимен кук сизелэ. Чикли алмыйм хислэремне, Жырларымда чагыла. Эсир итеп йорэклэрне, Жыр доньясы чакыра. Жырлыйсым килде минем дэ, Сине куреп сэхнэдэ. Синен кебек биимен дэ, Ирек бирэм хислэргэ. Чикли алмыйм хислэремне, Жырларымда чагыла. Эсир итеп йорэклэрне, Жыр доньясы чакыра. Жырлар юлдаш гомерлэргэ Олкэннэргэ, яшьлэргэ. Жыр доньясы кунеллэргэ Кочлэр бирэ яшэргэ. Чикли алмыйм хислэремне, Жырларымда чагыла. Эсир итеп йорэклэрне, Жыр доньясы чакыра.

Томанлы көн сыман күз карашың, Үпкәләвең юкка түгелме? Йә, елмайчы, бәгырем, язгы гөлем Әрнүләрең басып күңелнең. Пар күгәрчен кебек гөрләшкәндә Мәхәббәткә нигә күләгә; Керсез сөюемә, язгы гөлем, Авыр сүзләр белән түләмә. Илтифатсыз булсам кайчакларда, Кичер мине, юк-бар уйлама; Калдыр мәхәббәтең, язгы гөлем, Яшьлегеңнән алтын туйга да.

Син – минем йолдызым, Син минем назым. Жанымны эреткэн Чэчэкле язым. Эчемнэн уйлап йорим hаман синен турында, Узен сон нишлэр иден Минем урында? Синен сихри карашын Бер курудэ яраттым, Эмма моны узенэ Эйтэ алмадым. «Яратам-яратмыйм» Яфраклар саныйм. Барыбер дэ синсез Мин яши алмыйм. Эчемнэн уйлап йорим hаман синен турында, Узен сон нишлэр иден Минем урында? Синен сихри карашын Бер курудэ яраттым, Эмма моны узенэ Эйтэ алмадым. Мен дэ бер кешедэн Тик сине эзлим, Алсу битлэреннэн Убэргэ телим. Эчемнэн уйлап йорим hаман синен турында, Узен сон нишлэр иден Минем урында? Синен сихри карашын Бер курудэ яраттым, Эмма моны узенэ Эйтэ алмадым.

Салкыннан куркыпмы торналар, торналар ?ылырак жирл?рг? очалар, очалар. Яратмыйм, яратмыйм к?зл?рне, к?зл?рне Тапмагач син китк?н эзл?рне. 2 тапкыр: Боегып торналар озаттым, озаттым Нишл?п со? мин сине, мин сине югалттым. Кышларда к?т?мен язларны, язларны Торналар ?йл?неп кайтырмы, кайтырмы Кайтырлар тезелеп торналар, торналар Я?адан оялар корырлар. 2 тапкыр: Шатланып канатлар кагарлар, кагарлар Яраткан дуслары?, ярларын табырлар. Торналар ел саен кайтырлар, кайтырлар Берг?л?п оялар корырлар, корырлар, Мин ?аман бер ?зем ялгызым, ялгызым Син юкка к?н кыска, т?н озын. 2 тапкыр: Сагышлы торналар авазын, авазын Ты?лыйм мин ??р к?зен, ??р язын ялгызым. Ты?лыйм мин, h?р к?зен Ялгызым, ялгызым Ялгызым, ты?лыйм мин ??р язын, h?р к?зен.

Җырлар җырлыйм сиңа Бер тапкыр күргәч тә сине, көләч йөзеңне Кыенсындым, әйтә алмадым, сөю сүземне Күз алдымнан югалганда уфтанып калдым, Гашыйк булган минутымнан күп тапкыр яндым Гашыйк булган минутымнан күп тапкыр яндым. Эзләреңне дә эзләдем, син йөргән юлдан Эчәргә теләдем сулар, тик синең кулдан. Яннарыңа киләм көндә, кош булып очып. Җырлар җырлыйм, сөйгән ярым исемең кушып. Очратмадым синекеңнән, сөйкемле күзләр Аңлатырга сөюләрем, җитмәде сүзләр Бер тапкыр миңа карасаң, бәлки сөярсең Син дә минем кебек янсаң, ничек түзәрсең. Бер тапкыр күргәч тә сине, көләч йөзеңне Кыенсындым, әйтә алмадым, сөю сүземне Күз алдымнан югалганда уфтанып калдым, Гашыйк булган минутымнан күп тапкыр яндым Гашыйк булган минутымнан күп тапкыр яндым

Казан, син – ул эзләп яшәү көче Газиз җирдән, бөек күкләрдән, Яшеннәргә кушылып яшнәп ага, Күкләр белән бергә кукрәгән. Син нурлы да, син моңлы да, Казан, Тарихыңны каның белән язган. Аерылма мәңге сөю-наздан Яшәү дәрте иңсен һәрбер язда. Күкрәгеңдә синең дымлы шәһәр, Ачы тирән хәсрәт эзләрен Тарихыңа мең төс белән кергән Кышы, язы, җәе, көзләре. Син нурлы да, син моңлы да, Казан, Тарихыңны каның белән язган. Аерылма мәңге сөю-наздан Яшәү дәрте иңсен һәрбер язда. Башкаласы гүзәл Татарстанның Үз матурланыга көннән көн Мең ел чиген усеп яшә, Казан. Горур кал син, халкым, милләтем. Син нурлы да, син моңлы да, Казан, Тарихыңны каның белән язган. Аерылма мәңге сөю-наздан, Яшәү дәрте иңсен һәрбер язда. Яшәү дәрте иңсен һәрбер язда.