Зифа Нагаева.
 Минусы песен

Гомерләр балкышы Яшьлектә дисәләр дә, Чигәләргә салкын җилләр Карлар сибеп иссәләр дә, Әле бит, әле генә Иң матур мәле генә. Яши башлаганбыз кебек, Чак белеп тәмен генә. Әй, гомер бир, вакыт бир Тагын бер балкырга, Йөрәктә кояш чыгып, Таң булып атарга. Үкчәләргә басып килеп, Балалар үссәләр дә, Йөрәгем яшь, яшь йөрәгем, Ничә яшь бирсәләр дә. Әле бит, әле генә Иң матур мәле генә. Яши башлаганбыз кебек, Чак белеп тәмен генә. Әй, гомер бир, вакыт бир Тагын бер балкырга, Йөрәктә кояш чыгып, Таң булып атарга. Көтәр чак дөньясын да, Җиңнәрне сызганып. Әйләнеп караганда, Тормас өчен кызарып. Әле бит, әле генә Иң матур мәле генә. Яши башлаганбыз кебек, Чак белеп тәмен генә. Әй, гомер бир, вакыт бир Тагын бер балкырга, Йөрәктә кояш чыгып, Таң булып атарга.

Кире кайтмый бу гомерләр, Карагыз аккан суларга. Чәчәк тотып каршы барыйк, Бәхетебез көткән елларга. Кабатланмый, шуны бәлик, Бүген яшик, рәхәт күрик. Алма кебек, алма кебек, Алма кебек гомердә. Шатлыкларны биек итик, Кайгыларның яшен сөртик. Сынауларны горур итик, Хаталарны ятим итик. Язда яшьлек, җәйдә яшьлек, Өзелә яшьлек диеп яшик. Алма кебек, алма кебек, Алма кебек гомердә. Алданып, түгел алланып, Зарланып түгел, назланып. Бүген яшик, соң булмасын, Безнең йөрәкләр тынмасын. Кабатланмый, шуны бәлик, Бүген яшик, рәхәт күрик. Алма кебек, алма кебек, Алма кебек гомердә. Язда яшьлек, җәйдә яшьлек, Өзелә яшьлек диеп яшик. Алма кебек, алма кебек, Алма кебек гомердә.