Альфина Азгамова.
 Минусы песен

Сулар ага, нигә ага сулар? Ә аккан су нигә булганнар? Чишмә шилтрә багар иде микән, Мәхәббәт булмаса доньяда? Кушымта Җир әйләнә нигә әйләнә җир? Ә йолдызлар күктә ник яна? Ай түгәрәк булыр иде микән, Мәхәббәт булмаса доньяда? Таңнар ата сызлып ата таңнар, Таң атканда кошлар уяна, Сандугачлар сайрар иде микән, Мәхәббәт булмаса доньяда? Кушымта Җырлый кеше, нигә җырлый кеше? Җырларына каян моң ала? Нигә яшәр иле икән кеше, Мәхәббәт булмаса доньяда?

Төнге урамнардан эзләдем мин, Илереп томаннардан күзләдем. Кара төндә шәүләң абайладым, Ак төндә сүндердем шәмнәрем. Куш-та: Ул ак төннәр, онтылмаслык төннәр, Тансык булып калды күңелдә. Керфек какмый синең кочагыңда, Әзермен мин сүзсез эрергә... Озак көттек без бу очрашуны, Алдан белеп булмый бит язмышны. Ак төн җиргә канатларын җәйде, Ике кайнар йөрәк кавышты. Ак төннәрдә биргән вәгъдәләрне, Кара төндә яңадан кабатлыйм. Кара сөрмә тарткан ак төнем!,-дип, Син генә бит өзелеп яраттың.

Сине курсэм, чибэрем, Яктыралар кичлэрем. Йорэгемдэ кабыналар Хислэрем. Син, син - аем, кояшым, Син, син - жаным, жанашым. Син икэнсен минем очен Сайрый торган бэхет кошым. Елмай эле тагын да, Нур балкысын жанында. Мин бэхетле тик син булсан Янымда. Син, син - аем, кояшым, Син, син - жаным, жанашым. Син икэнсен минем очен Сайрый торган бэхет кошым. Бердэн берем диюен, Елмаюын, колуен. Балкыта бит бар доньяны Союен. Син, син - аем, кояшым, Син, син - жаным, жанашым. Син икэнсен минем очен Сайрый торган бэхет кошым.

Таннан торып, чишмэлэргэ бардым Курер очен анын агышларын. Кунелемдэ туды бер яна жыр, Мин ул жырны сина багышладым. Шушы жырда бэхет-шатлыкларым, Шушы жырда сагыну-сагышларым, Шушы жырда минем бар тормышым, Мин бу жырны сина багышладым. Бакчаларга чыктым тынлар очен Сандугачнын монлы тавышларын, Кунелемдэ туды ор яна жыр, Мин ул жырны сина багышладым. Шушы жырда бэхет-шатлыкларым, Шушы жырда сагыну-сагышларым, Шушы жырда минем бар тормышым, Мин бу жырны сина багышладым.

Кошлар кайткан чак иде Сулар аккан чак иде Яшьлегебез яз гөледәй Чәчәк аткан чак иде Чәчәк аткан чак иде Кушымта: Каршыма килгән идең Елмаеп көлгән идең Инде таптым гомеремдә Югалтмам дигән идем Югалтмам дигән идем 2. Кая соң вәгъдә сүзең Юлыңда минем күзем Көзен киткән кошлар кебек Югалдың кая үзең Югалдың кая үзең Кушымта: Каршыма килгән идең Елмаеп көлгән идең Инде таптым гомеремдә Югалтмам дигән идем Югалтмам дигән идем 3. Күл өстләре ак күбек Мамыктан аккан кебек Берәүне дә яраталмам Сине яраткан кебек Сине яраткан кебек Кушымта: Каршыма килгән идең Елмаеп көлгән идең Инде таптым гомеремдә Югалтмам дигән идем Югалтмам дигән идем

Бәхетемне күп сенде дә, Урлады төнге урам. Урамда колды сары көз, Күңелдә кара буран Ул ятны Кыбла алмый, Ул минем өчен туган, Урлыма син аны миннән, Алдырчы төнге урам. Син ме, сез ме, ни күңелләр, Мәхәббхт белә тулган? Аралырга йолдыз төшеп, Кабыштыр безне урам. Ул ятны Кыбла алмый, Ул минем өчен туган, Урлыма син аны миннән, Алдырчы төнге урам. Бәхетемне күп сенде дә, Урлады төнге урам. Әйтелмегән сүзләр калды, Күңелдә кара буран. Ул ятны Кыбла алмый, Ул минем өчен туган, Урлыма син аны миннән, Алдырчы төнге урам.

1.Бөтерелеп килеп кердең Гомеремнең көзенә. Көзге сөю булып тулды Сагыш- моңнар күземә. Көзге сөю – син назлар яңгыры Гомерлеккә синдә калам ,ахры. Көзге сөю – син назлар яңгыры Көзге сөю, синдә калам,ахры. 2.Жаннар өтеп килеп кердең Кемгә түгим зарымны. Бөтерелеп килеп кердең Биреп сихри назыңны. 3. Күк күкрәтеп килеп кердең, Китә алмам яныңнан. Көзге сөю, соңгы сөю, Яшьләр тама жанымнан

Кайларда йорисен, кемнэрне кузлисен Мин барлыкны белмисен микэн Бер генэ курсэн дэ, ни генэ дисэндэ Син минеке булырсын иркэм... Уйнап кына ярат, кузлэремэ кара Эйт эле бер яратам диеп... Язнын нурларыннан жэйнен голлэредэй Назлар котэм яратып-соеп Читлэрдэн эзлэмэ, ятларны кузлэмэ Мин бит ул эзлэгэн тин ярын Эллэ каян коткэн Ходай насыйп иткэн Янэшэндэ йори бит парын... Уйнап кына ярат, кузлэремэ кара Эйт эле бер яратам диеп... Язнын нурларыннан жэйнен голлэредэй Назлар котэм яратып-соеп Бир эле кулынны, яшермэ серенне Онытылсын хыяллар йолдызын... Жиденче кат куктэн Омет белэн коткэн Мин бит ул йолдызын, жир кызын... Уйнап кына ярат, кузлэремэ кара Эйт эле бер яратам диеп... Язнын нурларыннан жэйнен голлэредэй Назлар котэм яратып-соеп.

Карашларын кара урман, Кузлэрен умырзая. Зэнгэрлегендэ адаштым, Чэчэклэр жыя, жыя. Синен кунел кара урман, Союен умырзая. Адашудан куркып торам, Эй язлар утэ зая. Ялгышларын кара урман, Назларын умырзая. Сою голлэрен сулганчы Сина илтер юл кая? Барыр юлларымда урман, Сулмый тор, умырзая. Кичексэм дэ кичерэсен, Котэсен кунел тыя. Язмышларын кара урман, Син узен умырзая. Адаштырма язларымны, Лэйсэннэр булып явам. Мизгелгэ тин гомерегез Утмэсен эле зая. Кайтып килэм язларыма Жыярга умырзая.